Te 2 podobne wyrażenia mają 2 odrębne wydźwięki prawne – warto się z nimi zapoznać, by móc prawidłowo podejść do transakcji, lub zdać sobie sprawę z ceny dyskontowej takiej nieruchomości.
DOŻYWOTNIA SŁUŻEBNOŚĆ MIESZKANIA
Służebność mieszkania to forma służebności osobistej – taka która przysługuje konkretnej i wpisanej z imienia i nazwiska osobie. Osoba taka na podstawie umowy zawartej z właścicielem nieruchomości nabywa prawo do korzystania z nieruchomości. Zakres korzystania może być różny i jest ustanawiany przez obie strony umowy.
Co odróżnia umowę dożywocia od dożywotniej służebności mieszkania?
W przypadku umowy dożywocia , nabywca musi utrzymywać dożywotnika, natomiast w przypadku dożywotniej służebności nabywca ma obowiązek jedynie zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych, a nie sam obowiązek utrzymania.
Najczęstszym przykładem użycia takiej umowy to przepisanie przez rodziców prawa własności do nieruchomości na swoje dzieci. Dzięki umowie o dożywotniej służebności stają się służebnikami i są pewni, że mają prawo do zamieszkiwania w danym mieszkaniu czy domu.
Jakie prawa posiadają służebnicy?
- mogą korzystać z konkretnych pomieszczeń, pokoi lub pięter
- mogą korzystać ze sprzętów i pomieszczeń wspólnych dla mieszkańców całego budynku, jeśli nie należą one wyłącznie do konkretnych mieszkań,
- mogą przyjąć do nieruchomości małżonka i małoletnie dzieci (UWAGA: dzieci przyjęte jako małoletnie mogą pozostać w mieszkaniu także po uzyskaniu pełnoletniości),
- mogą przyjąć niespokrewnione ze sobą osoby, ale tylko wtedy, gdy zapewnią im utrzymanie lub gdy są im niezbędne do prowadzenia gospodarstwa domowego.
Służebnik, oprócz praw, posiada też obowiązki – jednym z nich jest obowiązek dokładania się do opłat za media
― DOŻYWOTNIA SŁUŻEBNOŚĆ
UMOWA DOŻYWOCIA
Jakie są zasady umowy dożywocia? To umowa, w której właściciel nieruchomości np. mieszkania zobowiązuje się do przeniesienia jej własności na nabywcę w zamian za utrzymanie. Nabywca zobowiązuje się do zapewnienia cedującemu właścicielowi jego dożywotniego utrzymania.
Istotą umowy jest odpłatne przeniesienie tytułu własności określonej nieruchomości w zamian za dożywotnie utrzymanie cedującego czy sprzedającego – jest to umowa wzajemna, w której każda ze stron uzyskuje określoną korzyść.
Co leży pod pojęciem „dożywotnie utrzymanie”?
Jest to zakres obowiązków, które spoczywać będą na nowym nabywcy nieruchomości. Obowiązki takie mogą być dowolnie kształtowane przez strony umowy. Gdy takie regulacje nie są pisemnie określone, to za obowiązki te można uznać m.in.:
- przyjęcie dożywotnika jako domownika,
- dostarczenie dożywotnikowi pożywienia,
- dostarczenie dożywotnikowi mieszkania,
- dostarczenie dożywotnikowi odzieży,
- dostarczenie dożywotnikowi światła, wody i ewentualnie opału,
- zapewnienie dożywotnikowi pomocy i pielęgnacji w chorobie,
- nowy nabywca musi także na własny koszt zapewnić dożywotnikowi pogrzeb
Umowa dożywocia powoduje natychmiastowe przeniesienie własności nieruchomości i aby była ważna musi być zawarta koniecznie w formie aktu notarialnego.